Narodziny Nuki

Tego potwornego dnia, złego dnia, wszyscy mieszkańcy Lwiej Ziemi siedzieli w jaskiniach. Nikomu nie było do śmiechu, lecz wszyscy bardzo się bali. Jeszcze niedawno temu, było to spokojne i wesołe miejsce, w którym każdy miło się bawił i wesoło spędzał czas. Ta okrutna zmiana została spowodowana śmiercią króla. Jeszcze gdy Lwią Ziemią władał Mufasa, lwy były bardzo szczęśliwe i nie musiały się martwić o nikogo z bliskich. W nieznanych okolicznościach, władca zmarł. Jego ciało zostało odnalezione poturbowane w wąwozie. Zniknął z tego świata również książę Simba, jednak o jego śmierci krążyło po okolicy wiele plotek, gdyż ciała lwiątka nigdy nie odnaleziono. Podczas pogrzebu władzę przejął młodszy brat Mufasy - Skaza, wraz ze swoją małżonką Zirą. Niestety nowy król okazał się być o wiele surowszy od pierworodnego syna swoich rodziców. Na Lwiej Ziemi zamieszkały hieny, które źle traktowały lwy i czuły się na ich posesji jak u siebie.

*

Tego dnia, potwornego dnia, złego dnia, na Lwiej Ziemi król Skaza i Zira tryumfowali. Właśnie urodził się ich syn, któremu nadano imię Nuka. Wokół Lwiej Skały zgromadziło się stado lwów. Wszyscy szeptali między sobą o królewskim synku.

- On pewnie będzie taki sam jak jego ojciec! Zły król! - Dało się słyszeć gdzieniegdzie.

- Ja mam nadzieję, że może jako król będzie lepszy od Skazy! - Dobiegało z oddali. 

- Zamiast myśleć o tym bachorze, ucieknijmy z tond! - Krzyknęła jedna z lwic.

- Dobrze, że mój tatuś taki nie jest jak Skaza, biedny Nuka! - Stwierdzały niektóre lwiątka. 

Jednak hieny wszystkich uciszyły, gdy na Lwią Skałę wszedł Skaza wraz z Zirą. Oboje mieli dumne i poważne miny. Stado ukryło niezadowolenie, i wpatrzyło się w małego lewka, którego niósł Rafiki. Wyglądał koszmarnie, jednak nikt nie ośmielił się pisnąć. Każdy bał się, że gdy wyrazi swoje zdanie na temat paskudnego lwiątka, zostanie wygnany lub skazany na śmierć, więc zaraz po ceremonii prezentacji, wszyscy wokół zaczęli głośno mówić, jaki to cudowny jest syn królewski. Skaza, Zira oraz towarzyszące im hieny byli zadowoleni, jednak Rafiki nie wierzył w zachwyt tłumu. Wiedział, że wszyscy woleli widzieć Simbę na miejscu Nuki, i Mufasę zamiast Skazy, jednak nie dało się już niczego cofnąć. Szaman otarł łzy cieknące powoli z jego oczu i wyruszył w stronę swojego drzewa.

*

Minął tydzień, a na Lwiej Ziemi wcale sytuacja się nie polepszyła. Nadal nad szczęściem i zielenią przewyższał smutek, żal, i widok złośliwych hien. Dawni przyjaciele Simby - Kula, Tojo i Chumvi postanowili się spotkać.

- Tak dalej nie może być. - Oznajmił niebieskooki.

- Ten cały Skaza był lepszy jako brat króla, a nie jako król. Teraz, moja siostra boi się wyjść z domu. Przecież i tak nigdzie nie wyjdzie! Rodzice boją się o nas i zabraniają wychodzić. Przyszedłem tu bez ich wiedzy. - Rzekł Tojo. Pozostała dwójka lwiątek przytaknęła.

- Szkoda, że nie ma już Simby. Gdyby został w przyszłości królem, zabroniłby panoszyć się hienom, a Nuka? Jego pewnie Skaza wychowa na młodszą wersję siebie! - Odparła lwiczka.

- A wiadomo chociaż co się stało z Simbą? Szanse są niewielkie, ale nie odnaleziono ciała, co znaczy, że on może gdzieś jeszcze być! - Powiedział Chumvi. Lwiątko w kolorze krówki się zastanowiło, po czym zgodziło się z tą teorią.

- No tak! Chumvi ma rację! Tylko nie tak łatwo będzie dotrzeć do wąwozu, w którym zginął król. Możliwe, że gdzieś tam jeszcze pałęta się nasz drogi książę, ale co jeśli hieny nas odkryją, i same zabiją, lub naślą na nas Skazę!? - Krzyknął Tojo. Kula uciszyła go, aby nikt nie usłyszał. 

- Już wiem, wymkniemy się tam dziś w nocy. Gdy księżyc sięgnie góry, spotkanie nad wodopojem!- Powiedział ponownie. Lwiątka przytaknęły, i postanowiły tej nocy wcielić w życie swój plan.

Mam nadzieję, że pierwsza notka przypadła wam do gustu? Jeśli coś jest źle, to darujcie mi. Jestem tu nowa i niezbyt znam się na pisaniu, chociaż z pierwszego postu jestem zadowolona :) Pozdrawiam! Shazira.